Εργοθεραπεία
Κέντρο Λογοθεραπείας Διάλογος
Πεύκα - Ρετζίκι Θεσσαλονίκης
Εργοθεραπεία είναι η επιστήμη που βοηθά τους ανθρώπους να διεκπεραιώνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες που είναι σημαντικές σε αυτούς, ανεξάρτητα από την πάθηση ή την αναπηρία ή μειονεξία που πιθανά να αντιμετωπίζουν. Πιο συγκεκριμένα η παιδιατρική εργοθεραπεία ασχολείται με την λειτουργικότητα και την ικανότητα του παιδιού να αλληλεπιδρά στο σχολείο, στο σπίτι ή στην καθημερινότητα. Η εργοθεραπεία δεν είναι και δεν λειτουργεί σαν μάθημα. Η εργοθεραπεύτρια χρησιμοποιεί πολλά παιχνίδια, όπως μπάλες, πλαστελίνη, παζλ, κούνιες, τοίχο αναρρίχησης κ.α.
Ποια άτομα μπορούν να επωφεληθούν από την Εργοθεραπεία;
- Κάποιο παιδί που δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί (ένδυση, απόδυση, σίτιση, τουαλέτα, κουμπιά, κορδόνια).
- Κάποιο παιδί που δυσκολεύεται να υπολογίσει καλά τη θέση του σώματος του σε σχέση με τον χώρο, είναι αδέξιο ή πέφτει συχνά.
- Ένα παιδί που δυσκολεύεται να κόψει με ψαλίδι, να κάνει παζλ ή να ζωγραφίσει.
- Όταν ο γραφικός χαρακτήρας του παιδιού είναι άσχημος.
- Όταν ένα παιδί είναι υπερκινητικό.
- Κάποιο παιδί που δυσκολεύεται να πάρει μέρος σε ομαδικά παιχνίδια και παιχνίδια με κανόνες.
- Όταν ένα παιδί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί.
- Ένα παιδί που δυσκολεύεται να χειριστεί μικρά αντικείμενα.
Πως βοηθά ο Εργοθεραπευτής ένα παιδί;
Ο Εργοθεραπευτής είναι ο άνθρωπος που θα δώσει με εγκυρότητα και αξιοπιστία απάντηση στις ανησυχίες των γονιών ή των οικείων προσώπων σχετικά με την κάθε πιθανή δυσκολία ενός παιδιού.Πρώτο βήμα της παρέμβασης είναι η αξιολόγηση.
Στην αξιολόγηση ο εργοθεραπευτής γνωρίζει το παιδί, και με κάποια αξιολογητικά τεστ που χρησιμοποιεί και παρακολουθώντας το παιδί σε κάποια παιχνίδια, κρίνει σε ποιους τομείς το παιδί χρειάζεται βελτίωση. Κατόπιν, ο εργοθεραπευτής ενημερώνει τους γονείς για τις παρατηρήσεις του, προτείνει σχέδιο θεραπείας, και μαζί καθορίζουν τους μακροπρόθεσμους στόχους και τη συχνότητα των θεραπειών.
Οι τομείς που παρεμβαίνει ο εργοθεραπευτής είναι:
- η αδρή κινητικότητα (ισορροπία, τρέξιμο, συντονισμός άκρων)
- η λεπτή κινητικότητα (σύλληψη μολυβιού, χειρισμός μικρών αντικειμένων, σχεδιασμό κίνησης δαχτύλων)
- ο γνωστικός τομέας (συγκέντρωση προσοχή, χωροχρονικός προσανατολισμός, μνήμη, οργάνωση)
- ο αισθητηριακός τομέας (ακουστική, αιθουσαίο ιδιοδεκτικό, οπτικό, ακουστικό σύστημα)
- οι κοινωνικές δεξιότητες (βλεμματική επαφή, ακολουθία κανόνων)
- ο τομέας της αυτοεξυπηρέτησης (ένδυση, απόδυση, σίτιση, προσωπική υγιεινή)